Netið er fjölmiðill

Stundum, þegar ég er að lesa facebook, twitter og blogg ýmis konar, þá undrar það mig hvað fólk skrifar. Jafnvel ósköp rólegir einstaklingar - sem í sínu daglega lífi eru ekki óvenjulegri en hver annar - virðast taka 180° beygju og umturnast í tröllvaxin fjöll neikvæðni, hroka og sjálfsupphafningar.

Nærtækt dæmi um þetta er nýafstaðin rimma á milli tveggja tískubloggara, þar sem annar aðilinn hefur gaman af því að fjalla um samskipti kynjanna, sambönd, tísku og förðun á meðan hinn aðilinn gerir út á það að gera grín að slíku, kallar það neysluvæðingu og gerir almennt lítið úr þeim sem blogga um kvennamálefni, ef svo mætti að orði komast. Í mínum huga væri þetta eins og ef einhver karlmaður gerði grín að öðrum karlmanni fyrir að halda úti bloggi um fótbolta.

Hvað fær fólk til að haga sér svona? Hvernig stendur á því, þegar fólk er sest fyrir framan tölvu og komið á netið, að það telur sig geta gert lítið úr samborgurum sínum? Mér sýnist nefnilega æði oft, að þetta sé gert til að fá athygli annars vegar og hins vegar til að upphefja sjálfan sig á kostnað þess sem fundið er að. Og hverju skilar það? Jú, vissulega eru einhverjir til í að taka þátt og kannski veitir það viðkomandi einhverja stundarfróun. Fá nokkurs konar egó-fullnægingu. 

Ég viðurkenni fúslega, að hafa tekið þátt í þessu hér áður fyrr. Þá gat ég fundið ýmislegt til að gera lítið úr á netinu, en ég tel að það hafi umfram allt sagt meira um mig en það sem ég var að nota til upphafningar á sjálfum mér.

Netið er hins vegar fjölmiðill og ólíkt mörgum öðrum, þá man netið allt sem hefur verið þar skrifað og sett fram. Við þurfum því að hugsa áður en við sláum inn, því maður þarf að geta staðið við, staðið og fallið með því sem skrifað og sagt er, rétt eins og í raunheimum. Jafnvel þó maður sé bara með 250 vini á Facebook, þá er það sem skrifað er í status þar auglýsing fyrir þeim öllum hvað manni finnst, hvað maður er að gera eða hugsa. Það er því oft ágætt þegar kemur að netskrifum, rétt eins og í öllum samskiptum manns við aðra, að hugsa fyrst og gera svo.