Ævintýrin við Mistmoor, 7. kafli

Hópurinn: Barthou (dragonborn fighter), Coral (dwarf warden), Durulia (tiefling rogue), Eloiu (elf ranger), Harad Havsum (halfing bard), Olaf Arneson (Human hybrid psion/warlord)

Level: 6 

Hetjurnar fóru á fund Anúin í Craig's Crossing, en hann hafði lokið við að þýða annál Balthoins the White. Þar kom fram að meðlimir hópsins Company of the Wild Stag, sem hafði fellt nádrekann Neuraxis, höfðu ákveðið að taka kórónuna í sundur. Í stað þess að hafa hana alla á einum og sama stað, þá var ákveðið að Balthoin kæmi kórónunni sjálfri aftur fyrir í þrepapýramídanum en Aroneth, sem var Pelor prestur, fór með rúbín, sem var krúnudjásn kórónunnar, í Hof hinnar Rísandi Sólar. Rúbín þessi var kallaður Auga Baltocs. Hofið hafði hins vegar fyrir 200 árum horfið ofan í mýri sem var núna kölluð Troll Marsh. Í annálnum kom fram að Augað hafi verið grafið með Aroneth.

Hetjurnar riðu sem leið lá aftur til Mistmoor og bjuggu sig undir ferðina. Um þriggja daga reið var að mýrinni og ekki var útséð um hversu auðvelt væri að finna rústir hofsins þar. Á miðjum öðrum degi lenti hópurinn í fyrirsát orka, en það tók ekki langan tíma að ráða niðurlögum þeirra. Áfram var haldið uns hópurinn kom að mýrinni. Eliou, skógarmaður og læs á merki náttúrunnar, leiddi hópinn inn í mýrina. Að þremur dögum liðnum kom hópurinn aftur úr mýrinni, blautur og kaldur og hafði leitin verið árangurslaus. Coral og Eliou fóru hvor í sínu lagi að leita matarfanga, Eliou sneri aftur nokkrum tímum síðar án þess að hafa tekist að veiða nokkuð. Sagði hann niðurlútur við hópinn að enginn dýr væri að finna hér nærri og því þyrftu þau að nærast á hnetum, þurrkuðum ávöxtum og vegabrauði áfram næstu daga. Skömmu síðar kom Coral með dauðan villigölt í eftirdragi. Næsta dag fór hópurinn aftur inn í mýrina til að leita að rústunum en sneri aftur nokkrum dögum síðar eftir að hafa villst um fenlendið. Fóru þeir félagar enn til veiða og enn sneri Eliou aftur án þess að hafa tekist að veiða nokkuð. Hann var rétt byrjaður að afsaka sig þegar Coral mætti með dauðan þvottabjörn sem hann lagði fyrir framan eldinn. Um kvöldið var rætt hvort reyna ætti aftur við mýrina, en birgðir hópsins voru að þrotum komnar. Sitt sýndist hverjum en var ákveðið að reyna einu sinni enn og skammta frekar mat. 

Hetjurnar leituðu nú enn dýpra í mýrinni. Komu þær að þremur trollum, sem réðust umsvifalaust á hetjurnar. Eftir þó nokkuð harðan bardaga tókst hetjunum að ráða niðurlögum þeirra og var það einkum fyrir þær sakir að bæði Eliou og Durulia voru með eldvopn og tókst þannig að koma í veg fyrir að trollin gætu læknað sár sín.

Loks tókst þeim að finna staðinn þar sem hofið átti að hafa staðið. Það var fyrir löngu horfið ofan í mýrina, en hins vegar höfðu hetjur Pelor verið grafnar þar í grafreiti skammt frá, en hann hafði verið á hæð einni ekki langt frá hofinu. Þar mátti sjá grafhýsi og legsteina og ákváðu hetjurnar að leita þar. Þar voru nokkrir uppvakningar sem tók hetjurnar ekki langan tíma að fella. Inni í einu grafhýsanna fundu hetjurnar leynidyr, með undarlegum lás. Harad og Durulia tóku það hlutverk að sér að leysa úr þeirri þraut og voru ekki lengi að því. Er dyrnar opnuðust gaus upp mikil nálykt og súr óþefur. Hópurinn fikraði sig niður og komu í einhvers konar forsal en hvergi var aðrar dyr að sjá. Hins vegar stóð kynnginár (e. lich) þar innarlega og réðst að þeim. Eftir nokkrar mínútur sáu hetjurnar að kynnginárinn var öflugur og það gæti orðið dýrkeypt að reyna fella hann. Þá mundi Olaf eftir því að, kynngináir eiga sér sérstakt fjöregg (e. phylactry) sem geymir lífskraft þeirra. Coral og Barthou tóku að sér að halda kyngináinum uppteknum á meðan hinir leituðu hátt og lágt að fjöregginu. Það var að lokum Harad sem fann það, vandlega falið í leynihólfi í vegg einum. Olaf og Eliou brutu fjöreggið, sem var í formi kristalflösku, og dó kynnginárinn við það.

Hetjurnar leituðu að leynidyrum og fundu. Þær leiddu inn að katakombum sem geymdu grafir allra helstu hetja Pelors. Þar var að finna gröf Aroneth og í henni fundu þær augað. Ákveðið var að raska ekki frekar ró hinna látnu og sneri því hetjurnar aftur heim til Mistmoor.