Ævintýri við Mistmoor, 4. kafli

Hópurinn: Barthou (dragonborn fighter), Coral (dwarf warden), Durulia (tiefling rogue), Eloius (elf ranger), Harad Havsum (halfing bard)

Level: 3

Hópurinn gerði útför Alberts hina sæmilegasta og gisti þar um nóttina í rjóðrinu. Um morguninn fóru fram umræður um hvað væri hægt til bragðs að taka. Kom fram sú hugmynd að leita til Craig's Crossing eftir aðstoð. Hélt hópurinn því enn af stað og arkaði sem leið lá að litla þorpinu vestar í dalnum sem Cragimoor áin rann um. Ákveðið var að á hvorki né una sér hvíldar fyrr en komið væri að þorpinu. Það var því gengið bæði dag og nótt og er dagur reis sáu þau hvar Craig's Crossing stóð í rjóðri hinum megin við ánna. Hópurinn gekk yfir steinbrú sem tengdi bakkana tvo saman og fann Tomasz, þorpshöfðingja Craig's Crossing. Burgmeister Olaf, sem var með þeim í för, sagði Tomasz frá umsátri djöflanna og ákvað Tomasz að kalla til fundar þorpsráðsins.

Á meðan leituðu hetjurnar til Anúin, gamla álfa vitkans, enda brunnu margar spurningar á vörum þeirra. Hvað voru djöflarnir að vilja í Mistmoor? Hver var saga sértrúarsöfnuðarins sem hafði áður verið á sama svæði og þar sem Mistmoor stóð nú? Hver var sagan á bakvið þessa kórónu sem djöflanir voru að leita að? 

Anúin sagði hetjunum frá uppruna Crown of the Groaning King, sem hafði upphaflega verið í eigu primordials sem nú er dauður. Sértrúarsöfnuðurinn sem áður var í Mistmoor fyrir um 900 árum hafði tilbeðið þann primordial og var kórónan einn helsti dýrgripur safnaðarins. Eina nótt var gerð árás á sértrúarsöfnuðinn, enda var illur söfnuðurinn lýti á landinu. Hvarf þá söfnuðurinn með öllu sem og þrepapýramídi þeirra. Hins vegar virtist Neuraxis hafa fundið kórónuna 300 árum síðar því nádrekinn (dracolich) hafði hana á höfði í síðustu orrustunni sem fór fram í Laughing hills þar miðja vegu á milli Craig's Crossing og Mistmoor. Hópur ævintýramanna sem kallaðist Company of the Wild Stag bar þar sigurorð af Neuraxis, en sá sigur var dýrkeyptur, því ein hetjanna þurfti að fórna lífi sínu við að ná kórónunni af höfði drekans. Ein hetjanna úr hópnum settist að í Mistmoor, Balthoin the White, og Anúin sagði að hugsanlega væri hægt að finna minnst á hann í annálum klaustur Ious sem stendur þar skammt frá Mistmoor. Sjálfur hafði hann ekki upplýsingar um hvað hefði orðið um kórónuna eftir orrustuna í Laughing hills. 

Hetjurnar settust á rökstóla með þorpsráðinu. Þar var ákveðið að blása í herlúðra, safna liði og reyna að bjarga þorpinu áður en það yrði um seinan. Einnig var ákveðið að hetjurnar færu á undan og reyndu að finna upplýsingar um Balthoin í klaustrinu. Hins vegar ætluðu Burgmeister Olaf og Durulia að verða eftir í þorpinu og hjálpa til við undirbúning hernaðarins. Tomasz lagði hins vegar til að Harad, farandsöngvari, slægist í lið með þeim sem færu í klaustrið og aðstoðaði hetjurnar í leit að upplýsingum.

Hart var riðið frá Craig's Crossing að klaustrinu en þó reynt að halda sig af alfaraleiðum, til að koma ekki upp um ferðirnar. Hetjurnar fóru inn í klaustrið og þar var leitað hátt og lágt, en án þess að finna nokkuð sem gæti hjálpað. Það var ekki fyrr en Elious kom auga á leynihlera í einu bakherbergjanna sem hópurinn komst á sporið. Hlerinn leiddi hetjurnar ofan í dimman kjallara klaustursins, en þar var stærstur hluti bókasafns klaustursins. Hetjurnar fóru í herbergi úr herbergi og flettu í gegnum fjölmargar bækur. Á einum stað rákust þær á 2 undarlegar verur, grænar og langar með fálmara og kjaft fullan af beittum tönnum. Verurnar virtust ekki sáttar við nærveru hetjanna og hófst með þeim bardagi. Ekki leið á löngu þar til hetjunum hafði tekist að fella báðar verurnar. Í von um fjársjóði var ákveðið að opna maga þeirra. Um leið gaus upp viðbjóðsleg súr fýla og kúguðust hetjurnar við að leita í gegnum magafylli skrímslanna. Coral sagði hina bölvaða aumingja, því dvergar kúguðust ekki af svona löguðu. Þess í stað kastaði hann upp.

Áfram hélt leit hetjanna um rykugan kjallarann. Loks komu þær í stóran sal sem virtist geyma annála Mistmoor. Hópurinn leitaði þar en fann ekkert sem tengja mátti við Balthoin the White. Því var haldið lengra inn í kjallarann og mættu þeim þá tvær slöngulegar verur, en þær voru þó með beitta gogga sem þær beittu miskunnarlaust gegn hetjunum. Það mátti litlu muna að tvær hetjur féllu í valinn en þeim tókst að lokum að fella þessar undarlegu verur. Enn var ákveðið að leita að dýrgripum í maga þeirra en hópurinn var öllu vanari í það skipti og kastaði enginn upp. Harad kom auga á hvar þessar verur höfðu komist inn í kjallarann og ákvað að skríða inn um gatið, en fyrst var þó bundið reipi um hann. Hann var látinn síga ofan í bæli þeirra, en þar voru mun fleiri svipaðar verur. Hann var því dreginn upp í ofboði og var hurð brotin niður og troðið í gatið en kveikt í viðnum til að halda verunum frá. 

Hópurinn fór inn um aðrar dyr, sem lokuðust og læstust að baki þeim. Um leið stukku þrjár risavaxnar köngulær á þær, ein þeirra var öllu mun stærri en hinar. Þurftu hetjurnar að berjast þar fyrir lífi sínu, algjörlega króaðar af og á móti stórhættulegum andstæðingum. Litlu mátti muna, en er síðasta köngulóin féll voru margar hetjur orðnar afar særðar og hafði ein þeirra þegar fallið í ómegin en hetjunum tókst að bjarga henni. Var því ákveðið að á þarna um stund áður en lengra yrði haldið ofan í kjallarann.